استفاده از روشهای فرصت طلبانه جهت بهبود مسیریابی بسته ها در شبکه های مش بی سیم

با گسترش روزافزون شبکه های بی سیم، استفاده از تمامی ظرفیت های آن مورد توجه قرار گرفته است. یکی از این ظرفیت ها ماهیت پخش همگانی رسانه بی سیم است. ظرفیتی که قبلاً به عنوان یک تهدید از آن یاد می شد، امروزه به عنوان یک فرصت مطرح می گردد. ایده مسیریابی فرصت طلبانه که در پروتکلی با نام exor مطرح شد، رویکردی نو جهت استفاده ی این ظرفیت در راستای مسیریابی بهتر داده ها در شبکه های مش بی سیم بود که دستاوردهای زیادی در زمینه بهبود توان عملیاتی به همراه داشت. از زمان تعریف این پروتکل تا کنون تغییرات زیادی برای بهبود کارایی، مقیاس پذیری و عملی بودن آن صورت گرفته و موارد دست و پا گیر زیادی از آن حذف شده است. با این حال، ترکیب با کدگذاری شبکه هم قادر به حل موثر مشکل مقیاس پذیری آن نشده است. استفاده از خط لوله برای انتقال داده ها در شبکه روشی برای استفاده حداکثری از ظرفیت شبکه است. ترکیب مسیریابی فرصت طلبانه با کدگذاری و خط لوله ی داده انجام گرفته ولی مشکلات حل نشده ی زیادی هنوز مطرح است. ما در این تحقیق، مسیریابی فرصت طلبانه، مفهوم خط لوله و پروتکل هایی که از آن استفاده کرده اند را بررسی می کنیم. سپس، در ادامه برای اولین بار exor را به صورت خط لوله با استفاده از ack های گام به گام در قالب پروتکلی به نام pixor پیشنهاد کردیم، که علاوه بر اصول طراحی ساده و توان عملیاتی بالا، بسیار مقیاس پذیر بوده و به صورت موثری تأخیر تحویل بالا در ارتباط با روش های فرصت طلبانه را حذف می کند. همچنین برای تقاضاهای برنامه های کاربردی چندرسانه ای زمان واقعی که نیازمند تأخیر کم و پهنای باند بالا هستند، مناسب می باشد. با استفاده از شبیه سازی omnet++، پروتکلpixor را باexor وexor-pipe مقایسه کردیم که نتایج، نشان از توان عملیاتی بهتر، تأخیر تحویل کمتر و عدم حساسیت به پارامترهای شبکه نسبت به پروتکل های مقایسه شده دارد. واژه های کلیدی: مسیریابی فرصت طلبانه، خط لوله، اعلام وصول های ضمنی، مجموعه ارسال، توزیع کننده مرکزی، توان عملیاتی، مقیاس پذیری